Το Καραγάτσι αυτό μεγάλωνε σε μία γωνιά στον κήπο μου από το 2003 περίπου.
Φύτρωσε από σπόρο που ήρθε από τα μεγάλα Καραγάτσια που έχουμε στο ύψωμα πίσω από το σπίτι.
To 2008 συναντηθήκαμε, το έβγαλα από το χώμα, το έβαλα σε μεγάλη πλαστική γλάστρα και το κλάδεψα.
Την Άνοιξη του 2009 ήταν η πρώτη φορά που το έβαζα σε ρηχό δοχείο.
Αρχικά είχα υπερυψωμένο το επίπεδο του χώματος με σκοπό να του δώσω την μορφή με εκτεθειμένες ρίζες (neagari), αλλά τελικά στην πορεία άλλαξαν τα σχέδια.
Αυτό είναι άλλωστε και η ομορφιά των bonsai. Η δημιουργία δεν τελειώνει ποτέ...
9/3/2009
20/7/2009
11/4/2010
10/7/2010
Και μία από πάνω...
Nebari δεν έχω αποκαλύψει προς το παρόν, και πιστεύω ότι τώρα που θα αρχίσω να το δουλεύω θα αποκτήσει σιγά σιγά την αίσθηση στήριξης και ηλικίας που του λείπει.
Ένα άλλο θέμα που θα προκύψει, είναι ότι το δέντρο θα αποκτήσει ύψος, και το μεσοδιάστημα από την κόμη μέχρι τις ρίζες θα μεγαλώσει και θα δείχνει άδειο, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να ξεκινήσω νέα διακλάδωση και στα ενδιάμεσα στρώματα. Και εκεί είναι που δυσκολεύομαι μέχρι στιγμής, γιατί δεν φαίνεται να πετάει τίποτα εκτός από ένα σημείο επάνω σε μια εναέρια ρίζα που δεν με βολεύει καθόλου προς το παρόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου