Σε οποιοδήποτε φυτό, αυτό που έχει μέγιστη σημασία, είναι ο σωστός αερισμός και κατά συνέπεια η σωστή οξυγόνωση του υποστρώματος και κατ' επέκταση των ριζών. Ένα οποιοδήποτε ανόργανο υπόστρωμα με σταθερή δομή και ανάλογη κοκκομετρία, θα προσφέρει στο φυτό τον απαιτούμενο αερισμό.
Όσον αφορά τα "κανονικά" ή "γνήσια" (κατά τους πολλούς) χώματα, άποψή μου είναι ότι δεν υφίσταται τέτοιος όρος. Αυτό που συμβαίνει, είναι ότι αυτά τα χώματα πολύ απλά είναι αυτά τα χώματα που είχαν στη διάθεσή τους οι πατεράδες των μπονσάι. Αυτά είχαν στη χώρα τους, αυτά χρησιμοποίησαν.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι άλλα χώματα δεν είναι εξίσου καλά ή και καλύτερα ακόμα!!!
Πιστεύω ότι είναι καθαρά θέμα επιλογής του καθενός το τί χώματα θα χρησιμοποιήσει και ποιά κρίνει ώς καταλληλότερα ανάλογα με τις προτιμήσεις και συνήθειές του, ανάλογα με την προσβασιμότητα στα διάφορα υλικά και φυσικά ανάλογα με την οικονομική του δυνατότητα.
Όσον όμως αφορά την λειτουργικότητα και αποτελεσματικότητα του κάθε χώματος, επιτρέψτε μου να πώ ότι την τελευταία λέξη έχει η επιστημονική ανάλυση και τεκμηρίωση.
Μια εν τω βάθη έρευνα για το τί ιδιότητες παρουσιάζει το κάθε υλικό από άποψη αντοχής, δομής, συστατικών, ικανότητας συγκράτησης θρεπτικών συστατικών και υγρασίας, κλπ μπορεί να μας οδηγήσει σε κάποια ασφαλή συμπεράσματα έτσι ώστε να επιλέξουμε το χώμα που θεωρούμε ότι προσφέρει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες ανάλογα με τις απαιτήσεις μας.
Και έρχομαι τώρα στην χρήση τύρφης. Είναι γνωστό ότι καταξιωμένοι στον χώρο της τέχνης των μπονσάι άνθρωποι, χρησιμοποιούν ένα ποσοστό τύρφης στο υπόστρωμά τους, και μάλιστα σε κλίμα πολύ πιο ψυχρό και υγρό από την Ελλάδα.
Αν εγώ λοιπόν χρησιμοποιήσω μόνο ανόργανα υλικά ώς υπόστρωμα για το κλίμα της χώρας μου, θα αναγκαστώ να είμαι με ένα ποτιστήρι στο χέρι όλη μέρα (ή εναλλακτικά να βάλω ένα αυτόματο σύστημα ποτίσματος που θα ποτίζει κάθε λίγο και λιγάκι) έτσι ώστε να διατηρούνται το κατα δύναμιν σταθερά τα επίπεδα υγρασίας στο υπόστρωμα. Αυτό δεν είναι κακό, αρκεί να το έχω υπόψη μου και να έχω προετοιμαστεί ανάλογα για να αντιμετωπίσω την συνεχή απαίτηση του ανόργανου υποστρώματος σε υγρασία.
Για να ενισχύσω την ικανότητα του υποστρώματος να κατακρατεί την απαιτούμενη υγρασία σε ικανοποιητικά για το φυτό και ανάλογα με το κλίμα μου επίπεδα, θα πρέπει να του βάλω ένα ποσοστό τύρφης έτσι ώστε να "γεμίσω" τα διάκενα μεταξύ των κόκκων του υποστρώματος, οπότε και να αυξήσω τις δυνάμεις συνοχής και συνάφειας.
Το αποτέλεσμα? Θα έχω καλύτερη κατακράτηση υγρασίας από ένα υπόστρωμα που θα έχει μόνο ανόργανα υλικά και ταυτόχρονα άριστο αερισμό και οξυγόνωση της ριζόμπαλας.
Σίγουρα η τύρφη δεν κάνει την ζωή των φυτών δυσκολότερη όπως κάποιοι ίσως πιστεύουν, ούτε και είναι υλικό που χρησιμοποιείται ειδικά μόνο για κάποιο συγκεκριμένο στάδιο της ζωής του φυτού, αρκεί φυσικά να βρίσκεται σε μικρό ποσοστό στο υπόστρωμα.
Εγώ αυτό που αναρρωτιέμαι όμως, είναι... αν καταξιωμένοι στον κόσμο των bonsai καλλιτέχνες -οι οποίοι ζούν σε βορειότερες, ψυχρότερες και με περισσότερη υγρασία χώρες από τη δική μου- χρησιμοποιούν τύρφη σε μια αναλογία της τάξεως του 15-20% στο υπόστρωμά τους, εγώ πόσο θα πρέπει να βάλω αναλογικά με το κλίμα μου...?
Και για να κάνω και μια εξομολόγηση... ποτέ στα χρόνια που ασχολούμαι, δεν χρησιμοποίησα 100% ανόργανο (και το μικροκλίμα μου είναι ιδιαίτερα υγρό, και επίσης έχω και μικρά και μεγάλα σε ηλικία δεντράκια σε όλα τα στάδια εξέλιξης). Δεν έχω δεί το παραμικρό πρόβλημα στα φυτά μου έστω και μακροπρόθεσμα.
Όσον αφορά τα "κανονικά" ή "γνήσια" (κατά τους πολλούς) χώματα, άποψή μου είναι ότι δεν υφίσταται τέτοιος όρος. Αυτό που συμβαίνει, είναι ότι αυτά τα χώματα πολύ απλά είναι αυτά τα χώματα που είχαν στη διάθεσή τους οι πατεράδες των μπονσάι. Αυτά είχαν στη χώρα τους, αυτά χρησιμοποίησαν.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι άλλα χώματα δεν είναι εξίσου καλά ή και καλύτερα ακόμα!!!
Πιστεύω ότι είναι καθαρά θέμα επιλογής του καθενός το τί χώματα θα χρησιμοποιήσει και ποιά κρίνει ώς καταλληλότερα ανάλογα με τις προτιμήσεις και συνήθειές του, ανάλογα με την προσβασιμότητα στα διάφορα υλικά και φυσικά ανάλογα με την οικονομική του δυνατότητα.
Όσον όμως αφορά την λειτουργικότητα και αποτελεσματικότητα του κάθε χώματος, επιτρέψτε μου να πώ ότι την τελευταία λέξη έχει η επιστημονική ανάλυση και τεκμηρίωση.
Μια εν τω βάθη έρευνα για το τί ιδιότητες παρουσιάζει το κάθε υλικό από άποψη αντοχής, δομής, συστατικών, ικανότητας συγκράτησης θρεπτικών συστατικών και υγρασίας, κλπ μπορεί να μας οδηγήσει σε κάποια ασφαλή συμπεράσματα έτσι ώστε να επιλέξουμε το χώμα που θεωρούμε ότι προσφέρει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες ανάλογα με τις απαιτήσεις μας.
Και έρχομαι τώρα στην χρήση τύρφης. Είναι γνωστό ότι καταξιωμένοι στον χώρο της τέχνης των μπονσάι άνθρωποι, χρησιμοποιούν ένα ποσοστό τύρφης στο υπόστρωμά τους, και μάλιστα σε κλίμα πολύ πιο ψυχρό και υγρό από την Ελλάδα.
Αν εγώ λοιπόν χρησιμοποιήσω μόνο ανόργανα υλικά ώς υπόστρωμα για το κλίμα της χώρας μου, θα αναγκαστώ να είμαι με ένα ποτιστήρι στο χέρι όλη μέρα (ή εναλλακτικά να βάλω ένα αυτόματο σύστημα ποτίσματος που θα ποτίζει κάθε λίγο και λιγάκι) έτσι ώστε να διατηρούνται το κατα δύναμιν σταθερά τα επίπεδα υγρασίας στο υπόστρωμα. Αυτό δεν είναι κακό, αρκεί να το έχω υπόψη μου και να έχω προετοιμαστεί ανάλογα για να αντιμετωπίσω την συνεχή απαίτηση του ανόργανου υποστρώματος σε υγρασία.
Για να ενισχύσω την ικανότητα του υποστρώματος να κατακρατεί την απαιτούμενη υγρασία σε ικανοποιητικά για το φυτό και ανάλογα με το κλίμα μου επίπεδα, θα πρέπει να του βάλω ένα ποσοστό τύρφης έτσι ώστε να "γεμίσω" τα διάκενα μεταξύ των κόκκων του υποστρώματος, οπότε και να αυξήσω τις δυνάμεις συνοχής και συνάφειας.
Το αποτέλεσμα? Θα έχω καλύτερη κατακράτηση υγρασίας από ένα υπόστρωμα που θα έχει μόνο ανόργανα υλικά και ταυτόχρονα άριστο αερισμό και οξυγόνωση της ριζόμπαλας.
Σίγουρα η τύρφη δεν κάνει την ζωή των φυτών δυσκολότερη όπως κάποιοι ίσως πιστεύουν, ούτε και είναι υλικό που χρησιμοποιείται ειδικά μόνο για κάποιο συγκεκριμένο στάδιο της ζωής του φυτού, αρκεί φυσικά να βρίσκεται σε μικρό ποσοστό στο υπόστρωμα.
Εγώ αυτό που αναρρωτιέμαι όμως, είναι... αν καταξιωμένοι στον κόσμο των bonsai καλλιτέχνες -οι οποίοι ζούν σε βορειότερες, ψυχρότερες και με περισσότερη υγρασία χώρες από τη δική μου- χρησιμοποιούν τύρφη σε μια αναλογία της τάξεως του 15-20% στο υπόστρωμά τους, εγώ πόσο θα πρέπει να βάλω αναλογικά με το κλίμα μου...?
Και για να κάνω και μια εξομολόγηση... ποτέ στα χρόνια που ασχολούμαι, δεν χρησιμοποίησα 100% ανόργανο (και το μικροκλίμα μου είναι ιδιαίτερα υγρό, και επίσης έχω και μικρά και μεγάλα σε ηλικία δεντράκια σε όλα τα στάδια εξέλιξης). Δεν έχω δεί το παραμικρό πρόβλημα στα φυτά μου έστω και μακροπρόθεσμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου