Αυτός λοιπόν, είναι ένας Κράταιγος που με περίμενε κοντά στον φράχτη μου υπομονετικά.
Τι να έκανα κι εγώ... δεν του χάλασα το χατήρι, ειδικά όταν έμαθα ότι μια φαγάνα θα ξήλωνε όλα τα φυτά για να στρώσει το διπλανό οικόπεδο!
Έτσι, τον Νοέμβριο του 2007 πήγα και τον έβγαλα. Το χώμα ήταν πετρώδες και η ρίζα του πήγαινε μέχρι τον... Άδη!
Αφού τον έβγαλα, τον κλάδεψα λίγο και τον έβαλα στο παρτέρι μου για να συνέλθει από το σόκ. Δυστυχώς, φωτογραφίες δεν υπάρχουν από τότε.
Την άνοιξη του 2008, όταν διαπίστωσα ότι άρχισαν τα μάτια του να πρήζονται, αποφάσισα να τον βγάλω από το χώμα και να τον βάλω σε γλάστρα. Έκοψα την κεντρική ρίζα του, και τον φύτεψα.
7/5/2008
Τι να έκανα κι εγώ... δεν του χάλασα το χατήρι, ειδικά όταν έμαθα ότι μια φαγάνα θα ξήλωνε όλα τα φυτά για να στρώσει το διπλανό οικόπεδο!
Έτσι, τον Νοέμβριο του 2007 πήγα και τον έβγαλα. Το χώμα ήταν πετρώδες και η ρίζα του πήγαινε μέχρι τον... Άδη!
Αφού τον έβγαλα, τον κλάδεψα λίγο και τον έβαλα στο παρτέρι μου για να συνέλθει από το σόκ. Δυστυχώς, φωτογραφίες δεν υπάρχουν από τότε.
Την άνοιξη του 2008, όταν διαπίστωσα ότι άρχισαν τα μάτια του να πρήζονται, αποφάσισα να τον βγάλω από το χώμα και να τον βάλω σε γλάστρα. Έκοψα την κεντρική ρίζα του, και τον φύτεψα.
7/5/2008
24/5/2011
Η παρακάτω φωτογραφία είναι αυτή που συμμετείχε στον Διαγωνισμό Φωτογραφίας bonsai 2011, στο http://www.mybonsai.gr/
Και εδώ είναι ένα πιθανό σχέδιο που σκέφτομαι για το μέλλον του...
...και ήρθε ο καιρός για να το περιλάβω καταλλήλως και αυτό το δεντράκι, μιας και σκεφτόμουν την αναδόμησή του εδώ και πολύυυυυ καιρό...
Πριν....
Update 9/2/2015
Οι οφθαλμοί άρχισαν να σκάνε... ^_^
Update 27/2/2015
Opening buds! :)
Opening buds! :)
Update 3/4/2018
Update 8/7/2019
Κλάδεμα και ένα εμβόλιο για τον καλό μου....
Update 8/2/2021
Ένα καλό κλάδεμα, αφήνοντας το εμβόλιο και το χαμηλό κλαδί να επιμηκυνθούν για να αυξηθεί η διάμετρος ακόμη περισσότερο, μεταφύτευση και προετοιμασία για εναέρια καταβολάδα (...ίσως....)!
Είναι περίεργο που, ενώ δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο αυτό το δεντράκι, απεναντίας θα έλεγα ότι κάποιος άλλος ίσως θα το είχε χαρίσει ήδη, μου δίνει τόση χαρά και ικανοποίηση κάθε φορά που το κοιτάω, κάθε φορά που έρχεται η ώρα να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα. Είναι η ιστορία του? Ένα δεντράκι από αυτά τα "σωσμένα" του διπλανού χωραφιού... Είναι η εκτίμηση και ο σεβασμός απέναντί του, που μου έκανε την τιμή να παραμείνει κοντά μου όλα αυτά τα χρόνια? Είναι όλα αυτά και κάτι παραπάνω που, ακόμα τουλάχιστον, δεν έχω καταφέρει να προσδιορίσω? Δεν ξέρω και ίσως να μην το ανακαλύψω σε αυτή την ζωή. Όμως είναι και παραμένει η αγάπη μου...
Σε ευχαριστώ Μικρέ μου Πρίγκηπα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου